دومین نشست مشورتی مراکز نوع دوم یونسکو برگزار شد

دومین نشست مشورتی مراکز نوع دوم یونسکو، با هدف رشد و هم افزایی بین روسا و نمایندگان مراکز، به میزبانی مرکز بین المللی قنات و سازه های آبی تاریخی در شهرستان یزد، برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی وعلوم جوی، در این نشست که با حضور روسا و نمایندگان مراکز نوع دوم و با حضور دکتر فرطوسی دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو در ایران، دکتر استرانگ مدیر دفتر یونسکو در تهران و نمایندگان وزارت امور خارجه برگزار شد، دکتر مرتضی توکلی رئیس پژوهشگاه و همچنین رئیس مرکز منطقه ای آموزشی پژوهشی اقیانوس شناسی غرب آسیا-نوع دوم یونسکو، گزارشی از فعالیت های این مرکز را ارائه نمود.

در ادامه روسای مراکز پس از ارایه گزارش فعالیت ها، به ارائه دیدگاههای خود پرداختند و در مورد همکاری های مشترک بحث و تبادل نظر نمودند.

هشت مرکز منطقه ای نوع دوم یونسکو در ایران فعالیت دارند که پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی میزبانی مرکز منطقه ای آموزشی پژوهشی اقیانوس شناسی غرب آسیا-نوع دوم یونسکو را بر عهده دارد.

مراکز نوع دو یونسکو در ایران شامل دو مرکز بین المللی و شش مرکز منطقه‌ای می باشد که اعتبار معنوی خود را از یونسکو می گیرند، ولی تحت حمایت دولت ایران فعالیت می کنند. مراکز و موسسات تحت پوشش یونسکو از طریق موافقتنامه­ میان یونسکو و کشور میزبان آنها تأسیس می شوند. این مراکز از طریق آموزش و ظرفیت­‌سازی، تبادل اطلاعات، تحقیقات کاربردی و نظری پاسخگوی یکی از نیازهای اساسی کشور ﺑﺮای ﺗﺮوﯾﺞ و ارﺗﻘﺎی داﻧﺶ و فناوری هستند.

تاسیس «مرکز منطقه ای آموزشی و پژوهشی اقیانوس شناسی برای غرب آسیا» نوع دوم یونسکو در صد و نود و دومین نشست شورای اجرایی یونسکو مطرح و به تصویب شورای اجرایی یونسکو رسید و سپس در اجلاس عمومی یونسکو ایجاد آن با اکثریت آرا تصویب شد و موافقت نامه آن بين وزير وقت علوم تحقيقات و فناوري جمهوري اسلامي ايران و مدير كل يونسكو در سال 1393 به امضا رسید.

ایجاد این مرکز که با رایزنی گسترده بین المللی، با هدف ارتقای جایگاه جمهوری اسلامی ایران به نقطه کانونی پژوهش های اقیانوسی در منطقه غرب آسیا و گسترش همکاری های منطقه ای از طریق گسترش تعاملات علمی و پیشرانی علوم و فنون دریایی- اقیانوسی در کشور و منطقه بوده است.  از ویژگی های مرکز منطقه ای اقیانوس شناسی غرب آسیا فعالیت در راستای محافظت از سلامت زیست بوم های دریایی، هدایت روندها و سیاست گذاری ها برای مدیریت پایدار محیط ها و منابع ساحلی و اقیانوسی، کاهش اثرات تغییر اقلیم و تنوع اقلیم و سازگاری با آنها و همچنین پیش گیری و کاهش اثرات بلایای طبیعی عنوان شده است.