مقادیر شفافیت آب (قابلیت رویت دیسک سشی) با استفاده از داده های ماهواره ای مدل سازی شد

مقادیر شفافیت آب (قابلیت رویت دیسک سشی) با استفاده از داده های ماهواره ای در خلیج فارس و دریای عمان، توسط عضو هیات علمی پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی مدل سازی شد.

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه، دکتر کیوان کبیری با اعلام این خبر گفت: آگاهی و داشتن اطلاعات از شفافیت آب دریا برای حفظ سلامتی محیط زیست دریایی بسیار حیاتی است. لذا به همین منظور روشی برای اندازه‌ گیری این پارامتر با استفاده از داده‌ های ماهواره‌ ی سنجنده Sentinel-3 (OLCI) برای دریاهای جنوبی ایران (خلیج فارس، تنگه هرمز و دریای عمان) مدل سازی و توسعه داده شد.

وی در خصوص دلیل انتخاب این داده های ماهواره ای گفت: دلیل انتخاب این داده ‌های ماهواره ‌ای در کنار جدید بودن، دسترسی آزاد و بدون هزینه به آنها می ‌باشد. با تجزیه و تحلیل این داده‌ های ماهواره‌ ای در کنار اندازه ‌گیری‌ های میدانی انجام شده در قالب هشت گشت دریایی کاوشگر خلیج فارس در این دریاها، مدلی بومی و بهینه‌ شده برای دریاهای جنوبی ایران به منظور تخمین مقادیر شفافیت آب توسعه داده ‌شد.

پژوهشگر این مقاله افزود: این مدل که بر پایه دو باند آبی و سبز این سنجنده است، نتایجی دقیق‌تر و مؤثرتر از مدل ‌های جهانی موجود به دست داد که در نهایت فرمولی دقیق برای تخمین مقادیر قابلیت رویت دیسک سشی (Secchi disc depth) که نمایانگر شفافیت آب می‌ باشد در این مناطق ارائه کرد. اهمیت این پژوهش در آن است که تغییرات در شفافیت آب دریاها می‌ تواند اطلاعات زیادی درباره سلامت محیط‌ های دریایی و تأثیر آلودگی های مختلف (اعم از طبیعی و یا با منشا انسانی) ارائه دهد. این پژوهش به پایش و درک این تغییرات با استفاده از داده‌ های ماهواره ‌ای که مناطق گسترده ‌تری را پوشش می ‌دهند و هزینه‌ ی بسیار کمتری نسبت به اندازه‌گیری‌ های سنتی میدانی در دریاها دارند، کمک می ‌کند.

بر اساس نتایج این تحقیق، نوسانات سالانه مقادیر قابلیت رویت دیسک سشی در دریای عمان 5 تا 18 متر می ‌باشد که به طور مشخصی بیشتر از این نوسانات در خلیج فارس(4-12 متر) وتنگه هرمز (7-10 متر) است. در نهایت شایان ذکر است که این پژوهش مبنایی برای استفاده از داده‌ های ماهواره‌ ای به منظور نظارت بر کیفیت آب در این دریاهای جنوبی ایران است و کمک می‌ کند تا این محیط‌ های دریایی مهم را حفاظت و مدیریت کنیم. نتایج این پژوهش در قالب مقاله‌ای ISI در مجله "علوم محیطی و پژوهش آلودگی‌ ها" به چاپ رسیده است.

https://link.springer.com/article/10.1007/s11356-023-27625-7