رفتن به محتوای اصلی

 علوم جوی و اقیانوسی، بخشی از دانش را شکل می دهند که از لحاظ ذهنی و محاسباتی بسیار چالش برانگیز بوده، در عین حال حائز اهمیت فراوان در رفاه اجتماعی، امنیت ملی، و سلامت سیاره زمین هستند.

 این پژوهشکده خصوصا در زمینه های شیمی جو و آلودگی جوی، سنجش از دور؛ دینامیک اقلیمی و تحلیل تغییر اقلیم، گوارد داده ها، مدل سازی و پیش بینی میان مقیاس تا مقیاس سیاره ای، برهمکنش های اقیانوس-جو-زمین، و اقیانوس شناسی فیزیکی حائز توانایی است.

 همکاری های پژوهشی فعال با سازمان هواشناسی کشوری، پژوهشکده هواشناسی و علوم جوی، و موسسه ژئوفیزیک از امتیازات پژوهشگاه می باشد. پژوهشکده علوم جوی در فروردین ماه 1372 در پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی تاسیس شد. به منظور انجام پژوهش های تخصصی، پژوهشکده علوم جوی بر سه گروه پژوهشی ذیل تمرکز دارد: 

گروه تحقیقاتی هواشناسي دريايي-اقيانوسي: مطالعه فیزیک جو زیرین در نواحی دریایی و اقیانوسی، پیش بینی وضع هوای دریایی، مدل سازی برهمکنش های جو-اقیانوس (شامل امواج بادرانه، برخاست های توفندی، نسیم های دریا به ساحل و برعکس؛ توفان های تندری و بوران ها؛ تصحیح و بومی سازی مدل های موجود (مدل های جریان و بادران)؛ به علاوه برگزاری دوره های پایه و تخصصی آموزشی. 

گروه تحقیقاتی اقلیم شناسی: بررسی رویدادهای فصلی و اقلیمی در ایران؛ شناسایی و بررسی پدیده های هواشناختی موثر بر نواحی ساحلی و دریایی ایران؛ مطالعه مدل های اقلیمی حاضر در مقیاس های جهانی و میانی؛ و تطبیق آنها. بررسی تغییر اقلیم و اقلیم محیط های دریایی و ساحلی با استفاده از مدل های تطابق داده شده؛ مطالعه تغییرات دیرینه اقلیم؛ و ارائه دوره های آموزشی پایه و تخصصی. 

گروه پیش بینی جوی: بررسی مدل های حال حاضر پیش بینی جوی و اقیانوسی به منظور ارزیابی و تطابق آنها؛ طراحی مدل های میان مقیاس پیش بینی جوی و اقیانوسی؛ طرح ریزی مدل های پیش یابی آماری؛ صدور پیش بینی های ارتقاء یافته جوی-اقیانوسی برای مرکز مخاطرات جوی-اقیانوسی؛ و ارائه دوره های آموزشی پایه و تخصصی. 

زمینه های اصلی پژوهش: 

  • مدل سازی جو و اقیانوس 
  • مدل سازی اقلیمی 
  • پیش بینی جوی- اقیانوسی برای پدیده های میان مقیاس 
  • بررسی تغییر اقلیم
  •  پایش شیمی جو و آلودگی جوی 
  • سنجش از دور جو و اقیانوس